Co to jest komora dekompresyjna?

1. Komora dekompresyjna, komora hiperbaryczna stosowana w leczeniu lub zapobieganiu chorobie dekompresyjnej.

Jak zapewne wiesz, choroba dekompresyjna (DCS, skłony) jest spowodowana tworzeniem się pęcherzyków gazu obojętnego (zwykle azotu) w tkankach i/lub krwi w wyniku szybkiego wynurzania się z nurkowania (zbyt szybko spada ciśnienie). W tym przypadku ciśnieniowa komora dekompresyjna symuluje warunki panujące pod wodą, wprowadzając pacjenta z powrotem pod ciśnienie. To zwiększone ciśnienie powoduje, że pęcherzyki azotu ponownie stają się rozpuszczalne. Ponadto pacjent w komorze dekompresyjnej oddycha 100% tlenem, tworząc bogatą w tlen, ubogą w azot krew. Tak więc hiperbaryczna terapia tlenowa (HBOT) służy dwóm celom tlenu, zachęcając komórki do wydajniejszej naprawy, jednocześnie eliminując nadmiar azotu z krwi. Dlatego jest najskuteczniejszym sposobem leczenia choroby dekompresyjnej.

Przebieg terapii HBO różni się w zależności od postaci DCS i odpowiedzi na leczenie. Pełne ustąpienie objawów DCS można często osiągnąć za pomocą jednej lub kilku terapii HBO. Normalnym podejściem klinicznym jest kontynuowanie leczenia do momentu, gdy objawy pacjenta nie będą już widoczne.

Ponieważ leczenie wypadku nurkowego jest procedurą medyczną, prawie we wszystkich przypadkach lekarz hiperbaryczny zaleci kurs leczenia nurka.

2. Komora dekompresyjna, komora hiperbaryczna używana przez nurków z zaopatrzeniem powierzchniowym (zazwyczaj komercyjnymi) do wykonywania przystanków dekompresyjnych.

Niektórzy nurkowie (zwykle nurkowie komercyjni, którzy spędzają godziny na dużych głębokościach i potrzebują długiego procesu dekompresji) wybierają dekompresję w komorze zamiast w wodzie. Ta technika wymaga od nurka wykonania serii przystanków w wodzie, a następnie szybkiego wynurzenia się na powierzchnię i wejścia do komory dekompresyjnej w ciągu pięciu minut.

Dekompresja powierzchniowa na tlenie jest uważana za bezpieczniejszą niż dekompresja w wodzie, ponieważ głębokość nurkowania i temperaturę w komorze można precyzyjnie kontrolować. Nawet jeśli nurek oddycha czystym tlenem na głębokości przekraczającej maksymalną głębokość zalecaną dla tego gazu, nurek w suchym środowisku i całkowicie zrelaksowany rzadko doświadcza problemu.

Ponadto komory hiperbaryczne wykorzystywane są do prowadzenia badań z zakresu fizjologii nurkowania oraz do testowania sprzętu nurkowego. Takie komory mogą być bardzo małe, z wystarczającą ilością miejsca, aby pomieścić element wyposażenia, taki jak automat oddechowy lub komputer nurkowy.

Małe, jednoosobowe komory służą również do ewakuacji ofiar wypadków nurkowych z odległych miejsc do obiektów, w których można zapewnić szerszą pomoc medyczną. Są one zwykle zaprojektowane tak, aby pasowały do ​​większej komory lub były umieszczane bezpośrednio w niej; pozwala to na ciągłe utrzymywanie poszkodowanego pod ciśnieniem.