Istota terapii hiperbarycznej

06.04.2017

TERAPIA TELENEM HIPERBARYCZNYM
Podstawowa definicja terapii hiperbarycznej podana jest „Europejskim Kodeksie Dobrej
Praktyki w Terapii Tlenem Hiperbarycznym”. Według tego dokumentu terapia hiperbaryczna
jest metodą leczenia chorób i urazów w komorze hiperbarycznej wykorzystującą ciśnienie
wyższe niż atmosferyczne.
Terapia tlenem hiperbarycznym polega na oddychaniu (wentylacji pacjenta) w warunkach
zwiększonego ciśnienia niż panujące lokalnie. Umożliwia znaczne zwiększenie
rozpuszczalności tlenu we krwi. W warunkach podwyższonego ciśnienia zawartość tlenu w
organizmie znacząco wzrasta, między innymi dlatego, że jest nie tylko przenoszony przez
hemoglobinę, ale także wzrasta jego rozpuszczalność w osoczu.
Wskazana jest dla pacjentów z niedokrwionymi i niedotlenionymi tkankami i/lub ranami w
celu wspomagania ich gojenia, równolegle ze stosowanymi w tym samym czasie
standardowymi procedurami terapeutycznymi.
Ciśnienie pod wpływem, którego znajduje się pacjent podczas terapii jest sumą ciśnień
atmosferycznego i panującego w komorze. Ciśnienie to jest wyrażane w atmosferach
absolutnych (ATA). Obecnie stosowane ciśnienia w terapii hiperbarycznej mieszczą się w
zakresie 1,4 do 3,0 ATA. W tym zakresie ciśnień terapia jest wystarczająco skuteczna i
bezpieczna.
Zwykle pojedynczy zabieg trwa od 40 – 90 min. W tym czasie pacjent przebywa w komorze
wypełnionej tlenem lub wypełnionej powietrzem oddychając za pomocą maski czystym
tlenem.

 

NOTA PRAWNA: Dane zamieszczone w niniejszym serwisie internetowym mają charakter informacyjny i nie stanowią oferty w rozumieniu Kodeksu Cywilnego.Właściciel portalu zastrzega sobie prawo do wprowadzania zmian w całości czy w części informacji zawartych na niniejszej stronie bez uprzedzenia., nie ponosi odpowiedzialności za dokładność, aktualność i kompletność informacji publikowanych na niniejszej stronie internetowej. Czytanie strony jest dobrowolne i nie jest to informacja podawana w mediach masowego przekazu czy socjalmediach.

Wszelkie prawa do całej zawartości niniejszego serwisu internetowego są zastrzeżone. Żadna część serwisu internetowego nie może być wykorzystywana w celach komercyjnych poprzez kopiowanie w całości lub części, udostępniana lub wykorzystywana w jakikolwiek inny sposób bez uprzedniej pisemnej zgody.

Publikowanie całości lub części materiałów możliwe jest tylko po podaniu źródła wraz z odnośnikiem w postaci linku: www.enpol-ltd.pl lub podaniu danych właściciela serwisu.

Treści na Stronie internetowej udostępniane są wyłącznie w ogólnych celach informacyjnych i nie stanowią porady medycznej, na której mogliby Państwo polegać. Wszelkie informacje zawarte na Stronie internetowej są dostarczane wyłącznie do celów edukacyjnych i nie mają na celu zastąpienia indywidualnej porady medycznej udzielanej przez lekarza lub innego dostawcę usług zdrowotnych ani nie stanowią rekomendacji jakiegokolwiek określonego sposobu leczenia. Żadna z informacji zawartych lub uzyskiwanych za pośrednictwem Strony internetowej nie ustanawia relacji lekarz-pacjent pomiędzy użytkownikiem niniejszej strony a jakąkolwiek osobą udzielającą informacji na Stronie internetowej, czy też pomiędzy użytkownikiem niniejszej strony a stroną. Żadna z informacji zawartych na Stronie internetowej nie ma na celu stawiania diagnozy, leczenia jakiegokolwiek pacjenta lub w inny sposób być wykorzystywana lub traktowana jako porada medyczna, opinia lekarska lub praktyka medyczna. Należy zawsze zasięgnąć porady swojego lekarza lub innego wykwalifikowanego dostawcy usług zdrowotnych odnośnie sposobu leczenia zalecanego dla Państwa diagnozy lub stanu chorobowego. Nigdy nie należy lekceważyć porady medycznej ani opóźniać jej zasięgnięcia z powodu informacji przeczytanych na Stronie internetowej.

Komory hiperbaryczne - podstawy fizyczne

Aby zrozumieć działanie lecznicze terapii hiperbaryczne należy poznać pojęcie tlenu, jego działanie na organizm oraz prawa fizyki rządzące jego migracją.
Tlen jest pierwiastkiem chemicznym z grupy tlenowców. Występuje w stanie wolnym w postaci cząstek dwuatomowych O2 oraz w postaci ozonu O3. Tlen jest jednym z najczęściej występujących pierwiastków na Ziemi. Stanowi prawie 21 % objętości powietrza atmosferycznego.
Dla organizmów żywych tlen jest niezbędny do przeprowadzania podstawowych procesów metabolicznych. Komórki ludzkie bez dostępu do tlenu nie mogą się rozwijać i giną. Jest ważnym makroelementem w organizmie ludzkim. Wchodzi w skład między innymi węglowodanów, białek, wody czy tłuszczów.
Podstawowym sposobem dostarczania tlenu do komórek w organizmie ludzkim jest wymiana gazowa, zachodząca głównie w układzie oddechowym człowieka i w niewielkim stopniu przez skórę.

Wymiana gazowa zachodząca w płucach i komórkach oparta jest na zjawisku dyfuzji. Dyfuzja
polega na wzajemnym przenikaniu się cząsteczek jednego gazu pomiędzy cząsteczki
drugiego. Podstawowym czynnikiem wpływającym na szybkość dyfuzji jest różnica stężeń gazów inaczej mówiąc ciśnienie cząsteczkowe (parcjalne). Im większa jest różnica ciśnień cząsteczkowych gazów między dwoma ośrodkami tym dyfuzja zachodzi szybciej.
Ciśnienie parcjalne tlenu w powietrzu wynosi 21 % ciśnienia atmosferycznego (wynika to z składu powietrza). W układzie oddechowym dyfuzja zachodzi w płucach. Cząsteczki tlenu dyfundują przez barierę pęcherzykowo – włośniczkową pomiędzy środowiskiem gazowym pęcherzyków płucnych a środowiskiem płynnym krwi. Podobnie zachodzi to zjawisko dla skóry, cząsteczki tlenu dyfundują z powietrza atmosferycznego do komórek skóry.
Podstawowym prawem, na którym opiera się terapia hiperbaryczna jest prawo Henry'ego, opisujące zależność między objętością (ilością) rozpuszczonego gazu w jednostce objętości cieczy a ciśnieniem tego gazu:
v= k*P
Gdzie: v – objętość (ilość) rozpuszczonego gazu w cieczy, k- stała zależna od układu gazciecz
i temperatury, p – ciśnienie gazu wywieranego na ciecz.
Jak wynika z powyższej zależności ilość rozpuszczonego gazu jest wprost proporcjonalna do ciśnienia tego gazu.
Jak wynika z badań klinicznych ilość rozpuszczanego tlenu w osoczu w warunkach ciśnienia atmosferycznego wynosi w granicach 3 ml w 1 litrze krwi już podczas oddychania 100 % tlenem ilość ta wzrasta do 20 ml na 1 litr krwi, a oddychanie 100 % tlenem w warunkach podwyższonego ciśnienia do wartości od 2.0 ATA do 2,5 ATA powoduje zwiększenie rozpuszczalności tlenu do 50 ml na 1 litr krwi to aż 15 razy więcej niż w warunkach normalnych.